Ετίναξε την ανθισμένη αμυγδαλιά (δις)
με τα χεράκια της
και γέμισ' από τ΄ άνθη η πλάτη, η αγκαλιά
και τα μαλλάκια της.
Και γέμισ' από τ΄ άνθη...

Αχ, χιονισμένη σαν την είδα την τρελή (δις)
γλυκά τη φίλησα
της τίναξα όλα τ' άνθη από την κεφαλή
κι έτσι της μίλησα:
Της τίναξα όλα τ' άνθη...

"Τρελή, να φέρης στα μαλλιά σου τη χιονιά (δις)
τι τόσο βιάζεσαι;
Μόνη της θάρθη η άγρια βαρυχειμωνιά,
δεν το στοχάζεσαι;
Μόνη της θάρθη...

"Του κάκου τότε θα θυμάσαι τα παληά (δις)
τα παιγνιδάκια σου
θάσαι γρηά με κάτασπρα μαλλιά
και τα γυαλάκια σου.
θάσαι γρηά...

Το ποίημα αυτό το έγραψε ο Γεώργιος Δροσίνης σε νεαρή ηλικία όταν ακόμη, το 1882, δημοσίευε τους στίχους του με το ψευδώνυμο Αράχνη για μια χαριτωμένη μαθήτρια του Αρσακείου, εξαδέλφη του, που πράγματι συνέβη να κουνήσει την ανθισμένη νεραντζιά του κήπου του και να πέσουν τα άνθη επάνω της. Και βέβαια ποιητικά αλλά και συμβολικά η νεραντζιά έγινε αμυγδαλιά.

Το τραγούδι αυτό μεταφράστηκε σε πολλές ξένες γλώσσες, έχει φωνογραφηθεί σε πολλές εκτελέσεις από διάφορους τραγουδιστές και ιδιαίτερα από χορωδίες.

Η Αμυγδαλιά στη Μυθολογία

μια φλαμουριά, μια κερασιά και ένα λοτό.........

μας χάρισε και φύτεψε ο κ. Χρήστος Μαραγκόπουλος,πατέρας μαθητών του σχολείου μας. 

 η προσπάθεια συνεχίζεται.... ο σχολικός κήπος είναι μεγάλος πολύ...

Ευχαριστούμε πολύ όσους μας σκέφτονται και προσπαθούν μαζί μας

με 5 βήματα...

 με 1κλικ το σχέδιο εκκένωσης του σχολείου μας

Με ιερότητα και λαμπρότητα τίμησαν τη μνήμη των τριών Ιεραρχών, η μαθητική και εκπαιδευτική κοινότητα των Σημάντρων. Νηπιαγωγεία, Δημοτικό Σχολείο Γυμνάσιο και Λυκειακές Τάξεις έλαβαν τις ευλογίες της εκκλησίας, δέχτηκαν ευχές για υγεία, πνευματική πρόοδο και χριστιανική αγωγή και γεύτηκαν τα κεράσματα που προσφέρθηκαν με πρωτοβουλία της Εκκλησιαστικής Επιτροπής

Η δεξίωση που ακολούθησε στην αίθουσα του πνευματικού κέντρου της ενορίας μας λάμπρυνε την εορταστική ημέρα και τόνωσε την ενότητα της τοπικής μας κοινωνίας

Νηπιαγωγοί, δάσκαλοι, καθητές και γονείς σε κοινή τράπεζα αγάπης

Ευχαριστούμε με θέρμη τον εφημέριο της Ενορίας μας, πατήρ Ευάγγελο για το ενδιαφέρον και τη στήριξη του στο παιδαγωγικό μας έργο, καθώς και όλα τα μέλη της Φιλοπτώχου Εκκλησιαστικής Επιτροπής και τις κυρίες του Συλλόγου Γονέων-Κηδεμόνων, που ακούραστα και με μεγάλη προθυμία ετοίμασαν με νοικοκυροσύνη και δεξιότητα όλα τα εδέσματα που προσφέρθηκαν στο εκκλησίασμα.

Ο πατήρ Ευάγγελος, η εκπρόσωπος της Φιλοπτώχου Εκκλησιαστικής Επιτροπής,
η ταμίας του Συλλόγου Γονέων Δημοτικού Σχολείου και δάσκαλοι του σχολείου μας

Δεόμαστε οι διδαχές και οι μεσιτίες των Τριών Μεγάλων Ιεραρχών να φωτίζουν το έργο γονέων, δασκάλων και μαθητών

30 Ιανουαρίου γιορτάζει το ΣΧΟΛΕΙΟ

γιορτάζουμε τη μνήμη των Τριών Ιεραρχών.

Τους τρεις μεγίστους φωστήρας

της τρισηλίου θεότητος?

 ο Μέγας ο Βασίλειος, ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ο Γρηγόριος ο Θεολόγος

Οι τρεις επιφανείς άγιοι και θεολόγοι της χριστιανικής θρησκείας, προστάτες των γραμμάτων και των μαθητών.

Αναδείχθηκαν οι πιο σημαντικοί εκκλησιαστικοί πατέρες και άγιοι. Η σοφία και η δράση τους έδωσε σ' αυτούς τον τίτλο των μεγίστων φωστήρων, όπως ψέλνεται και στο τροπάριό τους : «Τους τρεις μεγίστους φωστήρας της τρισηλίου θεότητος...».
Και οι τρεις έδειξαν υποδειγματική προσήλωση στη χριστιανική θρησκεία κι η ζωή τους ήταν γεμάτη από τους αγώνες τους γι' αυτή. Τα συγγράμματά τους, αλλά και η προφορική τους διδασκαλία έδωσαν δόξα και αίγλη στη χριστιανική παιδεία. Για τη σοφία τους και τη χριστιανική τους ζωή, η ορθόδοξη Εκκλησία τους ονόμασε αγίους και γιορτάζουν ο καθένας ξεχωριστά. Αλλά επειδή δημιουργήθηκε μια διαφωνία μεταξύ των χριστιανών για το ποιος από τους τρεις πρόσφερε τα περισσότερα, αποφασίστηκε και καθιερώθηκε από τα τέλη του 11ου αιώνα να υπάρχει και για τους τρεις μια κοινή γιορτή στις 30 Ιανουαρίου κάθε έτους. Κι επειδή είναι και προστάτες των γραμμάτων, καθιερώθηκε αυτή η γιορτή να είναι και γιορτή των γραμμάτων και της ελληνοχριστιανικής παιδείας.

Η καθιέρωση αυτή έγινε το 1842, μετά την απελευθέρωση από τον τουρκικό ζυγό, από τη σύγκλητο του πανεπιστήμιου Αθηνών. Η γιορτή τους είναι γιορτή όλων των ανθρώπων, των γραμμάτων, των δασκάλων, των μαθητών, των φοιτητών, των σχολείων.

Απολυτίκιον

Τούς τρε?ς μεγίστους φωστ?ρας τ?ς Τρισηλίου θεότητος, τούς τήν ο?κουμένην ?κτ?σι δογμάτων θείων πυρσεύσαντας, τούς μελιρ?ύτους ποταμούς τ?ς σοφίας, τούς τήν κτίσιν π?σαν θεογνωσίας νάμασι καταρδεύσαντας, Βασίλειον τόν μέγαν, καί τόν Θεολόγον Γρηγόριον, σύν τ? κλειν? ?ωάννη, τ? τήν γλ?τταν χρυσο??ήμονι, πάντες ο? τ?ν λόγων α?τ?ν ?ρασταί, συνελθόντες ?μνοις τιμήσωμεν· α?τοί γάρ τ? Τριάδι, ?πέρ ?μ?ν ?εί πρεσβεύουσιν.