Σίγουρα όταν ο γονιός έχει αναπτύξει μία καλή σχέση με το παιδί του, μπορεί να γνωρίζει πολλά περισσότερα σε σχέση με κάποιον άλλον γονιό που δεν εκφράζεται, δεν μιλάει μαζί του παρά μόνο για τα απαραίτητα ή έναν γονιό που θεωρεί ότι θα αρχίσει να μιλάει μαζί του όταν αυτό …μεγαλώσει!

Χρειάζεται ο γονιός να είναι παρατηρητικός

Όσο καλή όμως και αν είναι η σχέση γονιού – παιδιού, μπορεί το παιδί του να διστάσει να πει ότι παρενοχλείται, για να μην απογοητεύσει τον γονιό του, επειδή μπορεί να πιστεύει ότι το ίδιο προκαλεί τον εκφοβισμό, να νιώθει ένοχο δηλαδή, ένοχο που δεν μπορεί να αμυνθεί, να τα βγάλει πέρα μόνο του…

Χρειάζεται λοιπόν ο γονιός να παρατηρεί τη συμπεριφορά του παιδιού του:

• αν αποφεύγει τη βλεμματική επαφή σε συζητήσεις γύρω από το σχολείο ή κάποιους φίλους του,
• αν αποφεύγει να βρεθεί με άλλα παιδιά γενικά ή με συγκεκριμένα παιδιά,
• αν έχει μελανιές ή μώλωπες στο σώμα του,
• αν επιστρέφει με σκισμένα ρούχα,
• αν δεν θέλει να πάει στο σχολείο,
• αν παρουσιάζει δυσκολία στη συγκέντρωση,
• αν παρουσιάζει νευρικότητα,
• αν κλείνεται στον εαυτό του,
• αν παραπονιέται για πονοκεφάλους ή πόνους στο στομάχι, εμετούς, τη διάθεσή του, την όρεξη για συνηθισμένα πράγματα που του άρεσαν,
• αν παρουσιάζει νυχτερινή ενούρηση
• αν έχει διαταραχθεί ο ύπνος του, η όρεξή του για φαγητό…

Διαβάστε επίσης: «Bullying», μία συγκινητική ταινία κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους!

Επίσης παιδιά ή έφηβοι που πριν μπορεί να είχαν «στενή σχέση» με την τεχνολογία και τώρα αποφεύγουν ή ακόμη και το αντίθετο, να περνούν πολύ περισσότερες ώρες, αλλά με μία ένοχη και προβληματισμένη συμπεριφορά παράλληλα, με εκνευρισμό ή και έντονα ξεσπάσματα, ανησυχία, καλό είναι ο γονιός να μιλήσει με το παιδί του, να του πει ότι το βλέπει προβληματισμένο, ότι καταλαβαίνει πως κάτι του συμβαίνει. Μην ξεχνάμε πως αν πρόκειται για bullying όπου μπορεί να έχει γίνει με φωτογραφίες ή και βίντεο, το παιδί μπορεί να ντρέπεται ή και να φοβάται να το πει στο γονιό.

Αν λοιπόν το παιδί δεν θέλει να μιλήσει μπορεί ο γονιός να του ανοίξει μία συζήτηση γύρω από ταινίες που υπάρχουν με το συγκεκριμένο θέμα, να τις δουν μαζί, αν το ρωτήσει ποια είναι η γνώμη του για το πώς θα μπορούσε να αντιδράσει ο ήρωας της ταινίας, αν έχει βιώσει κάτι ανάλογο με αυτό που βλέπουν… Αν τελικά το παιδί του ανοιχτεί, δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να του βάλει τις φωνές και να το ενοχοποιήσει, ίσα ίσα θα πρέπει να το στηρίξει και να τον ενισχύσει ότι καλά έκανε και του μίλησε, έτσι ώστε να το κάνει να αισθανθεί την πολυπόθητη ασφάλεια που τόσο του είχε λείψει!

Να το διαβεβαιώσει ότι ο σχολικός εκφοβισμός είναι ένα φαινόμενο που δεν έχει να κάνει με το ίδιο το παιδί αλλά με τον θύτη και πως πολλά παιδιά αντιμετωπίζουν το ίδιο. Επίσης, χρειάζεται να του επισημάνει πως όταν νιώθει ότι κάτι δεν πάει καλά χρειάζεται να μιλήσει με τους γονείς, με τους δασκάλους ή τους καθηγητές του, γενικότερα με κάποιον που εμπιστεύεται. Μετά θα χρειαστεί να ενημερώσει το σχολικό περιβάλλον ή ακόμα και τους γονείς του θύτη αν τους γνωρίζει και έχει μαζί τους σχέσεις.

Διαβάστε επίσης: 8 λόγοι που τα παιδιά ασκούν εκφοβισμό σε άλλα παιδιά και κάθε γονιός πρέπει να γνωρίζει

Αν όλα αυτά δεν αποδώσουν, θα χρειαστεί να επισκεφτούν έναν ειδικό όπου θα μπορέσει το παιδί να ανοιχτεί και να μιλήσει μέσα από το πλαίσιο της σιγουριάς και της ασφάλειας.

Μαρίνα Μόσχα
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Αγωγής Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας

Πηγή: marinamoscha.life